Kavil yerlerinde bulamadığım

Pazar sabahı altı buçukta ütü yaptım. Çünkü o an yapılabilecek dünyanın en mantıklı işi, bana, ütü yapmak gibi geldi. Sonra oturdum, kızlarla yaptığım whatsapp yazışmamı ağlayarak günlüğüme yazdım.

Sonuna da ilave ettim:

"Karagözlüm acaba ne yapıyor?"

Bir daha hiç görmedim, hiç sesini duymadım, hiç haberin almadım. 

- Yavrum ben sizi çok özledim. Yarın beraber kahvaltı yapalım da göreyim sizi. Cafe de Madrid'de bekleyeyim. 10'da. Olur mu?

- Biz şu an bunun için hazır hissetmiyoruz, ayrıca sınav haftamız. Belki daha sonra.

- Tamam kızım. Ne zaman isterseniz. İkinizi de öpüyorum.

Nedendir de kömür gözlüm nedendir
Şu geceki benim uyumadığım
Çetin derler ayrılığın derdini
Ayrılık derdine doyamadığım

Dostun bahçesine bir hoyrat girmiş
Gülün dererken dalını kırmış
Şurda bir kötünün koynuna girmiş
Şu benim sevmeye kıyamadığım

Kömür gözlüm seni sevdim sakındım
İndim has bahçeye güller sokundum
Bilmiyorum nerelerine dokundum
Belli bir haberin alamadığım

Karacaoğlan der ki yandım ben öldüm
Her deliliği ben kendimde buldum
Dolanıp da kavil yerine geldim
Kavil yerlerinde bulamadığım

Karacaoğlan